Może ktoś stąd pracujący w PKP mi to wyjaśni. Dlaczego przy umywalkach w pociągu niemal zawsze jest takie prostokątne mydło z dziurką - i to również wtedy, gdy na ścianie jest dozownik do mydła w płynie? Jeśli dobrze kojarzę, to jest to wkład przeznaczony do mydelniczki starego typu, która po przekręceniu pokrętła robiła z tego wiórki mydlane. Sęk w tym, że ostatni raz takie urządzenie widziałem w jakimkolwiek wagonie dobre 10 lat temu (a i tak mydło leżało wtedy obok, a nie w środku). Czy z tym mydłem jest tak, jak z EN57, że 50 lat temu ktoś zamówił taki zapas, że jeszcze się nie udało wszystkiego w magazynie zużyć, czy może do jakiegoś księgowego w PKP nie dotarła jeszcze informacja, że teraz to raczej mydło w płynie jest potrzebne i biedak niczego nieświadomy wciąż zamawia wkłady do już dawno nieużywanych dozowników?
